Van de onstuimige Cantabrische Zee, die inbeukt op de rotswanden van de Praia das Catedrais nabij Ribadeo, tot de lome Ionische Zee, die het land rond Otranto helblauw kleurt, overal vind je liederen waarmee vrouwen elkaar verhalen vertellen. Ze putten er kracht uit voor het werk, de aardappeloogst of het spinnen van jutevezels. Ze spreken elkaar moed in bij het wachten op hun mannen die op zee zijn gaan vissen. Ze bieden weerstand aan de dictatuur… Het zijn volksliederen die raken aan de cultuur, de wortels, de identiteit die een volk wil doorgeven.
Alegria e Liberta brengt die gedeelde herinneringen terug tot leven via de ‘passionaria’ van het Italiaanse lied, Lucilla Galeazzi en de meerstemmigheid van de sublieme Galicische ‘cantareiras’ van Ialma. Het repertoire verzoent traditie en moderniteit, dankzij de meeslepende accordeonklanken van Didier Laloy, de ritmische energie van tamburellospeler, Carlo Rizzo, en het verfijndee gitaarspel van Maarten Decombel.
De pakkende stemcombinaties en de mystieke lyriek van Alegria e Liberta zijn een meeslepende oproep om te mogen zingen wat je wil en daarbij te dansen….
De voorstelling wordt ook op 7 februari gespeeld.