Damascus is een van de belangrijkste centra van het soefisme, de vrijzinnige, mystieke stroming binnen de islam. In de Syrische hoofdstad is Noureddine Khourchid een begrip. Behalve begenadigd zanger van Koranverzen is hij een meester van de soefizang. Zijn stem wordt ‘diep en hemels’ genoemd en vormt de perfecte basis voor de wervelende dans van de derwisjen in hun wijd uitwaaierende, witte gewaden. Door hun eindeloos repeterende cirkeldansen raken zij in hogere sferen.

Verschillende mystieke verhalen schrijven een goddelijke oorsprong toe aan muziek. God maakte een beeld van klei en vroeg de ziel om dit binnen te gaan. Maar de ziel weigerde. Toen vroeg God aan de engelen om hun mooiste muziek te spelen waardoor de ziel in extase raakte en het lichaam binnenging om de muziek beter te kunnen beluisteren. Ze zit nu gevangen in het lichaam, maar is nostalgisch naar haar oorsprong.

De grote mysticus Jalal al-Din al-Rurni heeft het prachtig uitgedrukt in zijn beroemde gedicht ‘De klacht van de ney’: “Luister naar de rietfluit en zijn klacht, want hij zingt over scheiding: ik werd afgesneden van het riet, en sindsdien doen mijn weeklagen de man en de vrouw zuchten.” De helende kwaliteit van muziek stelt ons in verbinding met onszelf en maakt de stem van het innerlijk vrij.

Nourredine Khourshid, geboren in Damascus, is de zoon van Abu al-Nur, sjeik van de Soefi-orde Shâdhiliyya in Damascus. Hij wordt vandaag beschouwd als een van de grootste voordragers van de Koran. Het ensemble bestaat uit 7 munshid, hymne-zangers, en twee dansers uit de Mawlawi-orde van Damascus.