Voor de kust van Recife in het Noordoosten van Brazilië ligt het prachtige eiland Itamaracá. Op dat eiland woont Lia de Itamaracá. Op haar 78-jarige leeftijd is ze uitgegroeid tot één van de belangrijkste stemmen van de ciranda, een muziekstijl waarop men in een cirkel danst. De ritmes van de ciranda zijn onmiskenbaar van Afrikaanse oorsprong en ontwikkelden zich verder in het Noordoosten van Brazilië. Tijdens de koloniale periode was de staat Pernambuco een groot centrum van de slavenhandel en ontpopte zich zo tot een culturele smeltkroes met invloeden van de Portugese en Nederlandse kolonialisten, maar ook van Engelse Joden, inheemse volkeren en natuurlijk de Afrikaanse slaven. Hierdoor ontstonden zeer specifieke muziekstijlen die zich onderscheiden van de rest van Brazilië. De traditionele ciranda wordt begeleid door percussie en blazers. De zang is vaak vraag-en-antwoord tussen de lead-zanger en de achtergrondzangers en dansers. De ciranda’s werden gezongen en gedanst terwijl de vrouwen van de vissers op het strand hun mannen opwachtten die terug thuiskwamen met de vangst. In 1977 bracht Lia de Itamaracá haar eerste album uit en groeide ze uit tot de belangrijkste ‘cirandeira’ van Brazilië. Haar ciranda’s werden al gezongen door sterren zoals Gilberto Gil en ze beïnvloedde artiesten zoals Chico Science & Nação Zumbi en Lenine. Lia werd benoemd tot levend patrimonium van de staat Pernambuco. Voor dit concert verlaat Lia haar geliefde eiland en komt haar cultuur en haar ciranda’s voorstellen aan een Brussels publiek.