Het instrument

De saz behoort tot de grote familie van luiten met lange hals die reeds in Sumerische kunst voorkomt en waarvan het verspreidingsgebied overeenkomt met de Zijderoute: van Japan tot Oost-Europa. Het instrument, gesneden uit moerbeiboomstam, heeft een vorm die sterk varieert naar gelang van de streek. De landelijke saz heeft slechts 10 tot 12 fretten (een fret is een ligatuur die aan de hals van de luit is gebonden en die de verschillende tonen van de toonladder aangeeft), waardoor het gebruik ervan beperkt is tot een paar modi. De urban saz daarentegen is multimodaal en heeft daarom 23 of 24 frets.

In de Koerdische cultuur, maar ook in de Turkse, Armeense, Assyrisch-Chaldeïsche en andere culturen, is de saz het instrument bij uitstek van de aşık, een soort bard die dichter, componist, musicus en zanger is. Het wordt ook gebruikt om türküs, de traditionele volksliederen, te begeleiden.

De cursus

Tijdens de eerste les zal Cumali het niveau van de leerlingen beoordelen en vervolgens starten met toonladderoefeningen om de techniek te verbeteren. Cumali zal veel werken met de herhaling van de bewegingen omdat dit, volgens hem, de beste manier is om een partituur te assimileren. Het repertoire zal gevarieerd zijn (Turks, barok, renaissance, …) en gekozen worden naargelang het niveau van de leerlingen, maar ook naargelang hun verwachtingen. Het hoofddoel van de cursus is de studenten in staat te stellen een zekere muzikale autonomie te ontwikkelen. Notenlees is niet verplicht.