Anne Niepold maakt een statement: Musette is not Dead! En ze maakt er in één keer de titel en het motto van haar nieuwe cd van die ze bij ons komt voorstellen. Op dit unieke concert zullen alle muzikanten die op het album meespelen aanwezig zijn, zodat de dynamiek en de sfeer van het musette accordeon optimaal tot hun recht komen.

Op de vooravond van haar cd-voorstelling ‘Musette is not Dead‘ schotelden we haar een blinddoektest voor. Kan ze de volgende stukken/muzikanten herkennen en toelichten ?

Havelange “Suite de Wandembrile” (spelen tijdens de Queimada op 31/10)

 Marinette Bonnert: diatonisch accordeon

 Gabriel Lenoir: viool

 Julien Biget: bouzouki

“Dit hier doet me denken aan de fameuze discussie over traditionele muziek en folk. Wanneer is traditionele muziek nog echt traditioneel en wanneer wordt het folk ? Als je een schaal zou nemen waarin 1 puur traditioneel is en 10 folk, zou ik zeggen dat dit nummer ergens in het midden ligt. In het begin dacht ik aan Chris Wood (in concert op 5/12) en Andy Cutting, maar uiteidelijk is het toch heel verschillend. Het is dansmuziek,… is het Belgisch ? Dan zou het Marinette kunnen zijn. Dansmuziek is niet echt mijn cup of tea. Ik heb behoefte aan meer variatie, al mag de melodie simpel zijn.”

Didier Laloy & Kathy Adam “Belem” (cd-voorstelling op 18/10 en op 19/10)

 Didier Laloy: diatonisch accordeon

 Kathy Adam: cello

“Een cello… Volgens mij zijn dit Didier en Kathy ? Ik heb Didier herkend aan hoe hij zijn balg gebruikt in het tweede deel. En toen ik hoorde dat er een cello was, vermoedde ik dat het om hen ging. Dit is echt folk. Dat hoor je in de articulaties. Didier gebruikt bewust het duwen en trekken van het accordeon en dat geeft energie en zorgt voor variatie. De muziek is vrij complex. Ze doet me denken aan hoe ik componeerde bij Deux Accords Diront. Het ene idee volgt op het andere – een aanpak die ik achter mij heb gelaten – en is niet makkelijk om te volgen. ”

Flygmaskin ‘Natole’ (cd-voorstelling op 8 november bij Muziekpublique)

 Sébastien Willemyns: piano

 Julien de Borman: diatonisch accordeon

“Dit is meer ambiance-muziek… niet in de zin van feestmuziek, maar het creëren van een soort van sfeer. We horen een harmonische basis waarop het accordeon redelijk wat techniek laat horen. Piano en accordeon samen laten spelen is niet makkelijk. Dat was ook een grote uitdaging voor mij in het project dat ik samen met chromatisch accordeonist Gwen Cresens doe. De accordeonist heeft een apart register… Zeg je dat het Julien de Borman is ? Ik geef toe dat ik zijn manier van spelen niet goed ken.”

Richard Galliano Quartet ‘La Valse à Margaux’ uit het album New Musette

 Richard Galliano: accordeon

 Philip Catherine: guitaar

 Pierre Michelot: contrabas

 Aldo Romano: drums

“New Musette van Richard Galliano. Alles is aanwezig: de klank, de groove. Wat een schitterend album en wat een schitterende persoon ook. Hij speelt het ook op zijn concerto voor orkest: dat rode album. De naam van het stuk ontsnapt me. Misschien speelt hij soms wel veel noten, maar een chromatisch accordeon legt dat bijna op. Op diatonisch accordeon zijn we beperkt en ik kan niet spelen zoals hij. Dat ik de kans heb gehad deze muzikant te ontmoeten die bijna met iedereen in de wereld gespeeld heeft, zijn verhalen te horen en ook een beetje feedback te krijgen, is gewoon fantastisch. Het heeft me goed gedaan van hem te horen dat ik op de goede weg ben.”

André Minvielle ‘Flambée Montalbanaise’ op het album Paris Musette 1

 André Minvielle : zang, tekst

 Francis Varis: accordeon

 Didier Duprat: gitaar

 Yves Torchinsky: contrbas

 Jacques Mahieux: drums

“André Minvielle. Met Lubat op accordeon? Nee ? Meestal speelt hij met Lubat… Het is la Flambée Montalbanaise. Dat is opvallend : de eerste vier woorden, heeft hij zijn stem nog niet. Maar ‘t is fantastisch. Hier kan ik van genieten, het is compleet gestoord, daar hou ik van. Spelen met woorden zoals dit, ritmisch knippen,… super. Musette spelen op diatonisch accordeon is al sport, maar zingen zoals hij is helemaal buitenaards. Voeg daar nog zijn engagement naar talen aan toe. Zelf zit ik minder in het conserveren van bepaalde repertoires. Maar dit is echt mijn muziek. Hier zou ik uren naar kunnen luisteren. Normaal gezien speel ik ook een nummer van hem live: La valse à Hum.”

Blind test Anne Niepold by Muziekpublique Asbl-Vzw on Mixcloud